به گزارش سراج24؛ به نقل از مرکز مقابله با شایعات سایبری سازمان فضای مجازی سراج، در چند وقت اخیر ایران بخاطر وضعیت پرتلاطم سیاسی و اجتماعی کانون توجه رسانه‌های بین‌المللی و فارسی زبان خارج‌نشین قرار گرفته و هرکدام لحظه‌‌به‌لحظه اخبار مربوط به مسائل داخلی کشور را براساس نگرش، گرایش، خط‌کشی‌های سیاسی، مواضع و منافع پوشش می‌دهند.
این رسانه‌ها در کنار روایت اخبار ناآرامی‌های اخیر، نظر و جهت‌گیری سران غربی نسبت به عملکرد مسؤولان جمهوری اسلامی در مقابل معترض‌ها را به افکار عمومی مخابره می‌کنند. برای مثال وزیرامورخارجه آمریکا «آنتونی بلینکن» برخورد مسؤولان امنیتی جمهوری اسلامی با معترضان را سرکوب‌گرانه عنوان کرده و همین موضوع به تیتر اول رسانه‌های درآمده.
رسانه العربیه هم در یک خبر به سرکوب معترضان توسط نیروهای سپاه و ارتش اشاره می‌کند. در ادامه گزارش نحوه برخورد مسؤولان امنیتی جمهوری اسلامی ایران با معترضان اخیر مورد تحلیل و بررسی قرار می‌گیرد و رفتار مقامات امنیتی چند کشور نسبت با اعتراض مردم‌شان روایت می‌شود.
*حق اعتراض مردم در قانون اساسی
حق آزادی در تجمعات و تظاهرات مسالمت‌آمیز یکی از اساسی‌ترین مسائل حقوق فردی در نظام‌های مردم سالار به شمار می‌رود. جمهوری اسلامی هم مطابق با اصل 27 قانون اساسی برای اعتراضات مسالمت‌آمیز دو شرط را که عبارتند از «1- به همراه نداشتن سلاح 2- مخل نبودن با مبانی اسلام» را مطرح کرده تا افراد جامعه با رعایت قوانین، دیدگاه، نگرش، انتقاد و در نهایت صدای اعتراض خود را به گوش مسؤولان و دیگر مردم برسانند.
البته مقامات مربوطه جمهوری اسلامی هنوز پس از 43 سال از انقلاب اسلامی نتوانسته‌اند مکان مشخص شده‌ای را برای تجمعات آزاد تعیین کنند و همین امر معترضان را با مشکل روبه‌رو کرده و مجبور هستند به‌صورت پراکنده به اعتراض بپردازند.
*نحوه برخورد ماموران امنیتی با معترضان
افراد هر کشوری برای حضور در تجمعات اعتراضی مطابق قانون رفتار می‌کنند و اگر مردم فراتر از قانون قدم بردارند ماموران امنیتی می‌توانند با فرد یا افراد معترض برخورد قضایی کنند و معترضان را اغتشاشگر بنامند. در سه ماه گذشته بخاطر روایت‌های جعلی رسانه‌های معاند و دخالت گروه‌های خاص، اعتراضات به‌حق افراد جامعه از مسیر قانونی خود خارج گردید و به آشوب بدل شد.
افرادی هم با همراه داشتن سلاح سرد در کف خیابان‌ها موجب رعب‌وحشت جامعه شدهاند. برای مثال در اغتشاشات روز چهارشنبه 4 آبان 1401 در شهرک اکبتان «ایمان علی‌وردی» از سوی عده‌ای ربوده و با ضربات متعدد چاقو کشته شد و یا «حسین اوجاقی» در هنگام مقابله با آشوبگران با سلاح سرد عناصر معاند به قتل رسید، ناآرامی‌های اخیر آسیب‌های جانی زیادی را به همراه داشته و خانواده‌های زیادی را داغدار کرده است.
وقایع اخیر به غیر از آسیب جانی به اموال عمومی خسارت میلیارد تومانی وارد کرده است. آیا باتوجه به این شرایط، ماموران امنیتی جمهوری اسلامی نباید برخورد قاطع با بر هم زنندگان نظم و امنیت جامعه داشته باشند؟ آیا ماموران امنیتی کشورهای دیگر با افرادی که موجب مختل شدن نظم اجتماعی می‌شوند برخورد قضایی نمی‌کنند؟!
*رفتار پلیس آمریکا با معترضان
طبق گزارش شبکه خبری سی‌ان‌ان آمریکا، پس از مرگ «جورج فلوید» در مینیاپولیس تظاهرات مسالمت‌آمیز در محکومیت خشونت پلیس و نژادپرستی سیستماتیک آغاز شد، اما بعد از مدتی به خشونت و جنگ‌های خیابانی و اعتراض بدل گردید.
به گفته پلیس آمریکا خشونت ، غارت فروشگاه‌ها و تخریب اموال عمومی توسط معترض کنندگان چاره دیگری جزء پرتاب گازاشک‌آور و گلوله‌های پلاستیکی نگذاشته است. در کشور آمریکا هم برای تجمعات اعتراضی قوانینی لحاظ شده که در صورت نقض آن، پلیس می‌تواند با بکارگیری زور آنان را متفرق یا به‌عبارتی سرکوب کند.
*برخورد پلیس فرانسه با اعتراضات مردمی
هزاران آتش نشان در پایتخت فرانسه تظاهراتی را در جهت افزایش دستمزد و شرایط بهتر، که از سال 1990 تغییر نکرده، برگزار کردند. پلیس ضد شورش فرانسه با تظاهرات کنندگان آتش نشان یونیفرم پوش به‌دلیل اینکه لباس‌های خود را به عنوان یک حرکت نمادین آتش می‌زدند درگیر شد و برای متفرق کردن آنان از باتوم و اسپره‌ی فلفل استفاده کرد.
در رسانه‌های اجتماعی ویدئوهایی از این درگیری برای فشارهای فزاینده بر دولت به دلیل تاکتیک‌های پلیس فرانسه برای کنترل جمعیت در تظاهرات منتشر شد، که خشم عمومی را به همراه داشته است. پس از جراحات شدید ناشی از سلاح های پلیس در جریان تظاهرات ضد دولتی در سال گذشته و شکایت از سخت‌گیری پلیس در تظاهرات حقوق بازنشستگان و وکلا فرانسه، رئیس جمهور فرانسه «امانوئل مکرون» به شدیدترین رویکرد در قبال تظاهرکنندگان بعد از سرکوب اعتراضات مه 1986 متهم شد. در این تجمعات معترضان موجب خسارت‌های جانی و مالی نشدند اما توسط پلیس فرانسه سرکوب شدند.
*رفتار نیروهای پلیس بریتانیا با معترضان
در بحبوحه تشدید بحران هزینه‌های زندگی در بریتانیا، هزاران نفر به تظاهراتی در لندن پیوستند و خواستار برگزاری انتخابات عمومی شدند، ائتلافی از اتحادیه‌های کارگری و سازمان‌های اجتماعی در مرکز لندن سازماندهی شد، که معترضان خواستار برگزاری انتخابات عمومی فوری، اقدام در مورد حقوق کم و لغو قوانین استخدامی «ضد سندیکایی» بودند.
معترضان معتقدند تا زمانی‌که دولت خواسته‌هاشان را برآورده نکند، «به فریاد زدن ادامه خواهند داد»، معترضان این تظاهرات را با شورش های مالیاتی در نظرسنجی سال 1990 تشبیه کرده‌اند، که آن را عامل سقوط مارگارت تاچر، نخست وزیر وقت، از قدرت می‌دانند. مردم انگلیس مطابق قانون کشور جهت بحران‌های موجود به اعتراض پرداختند اما با رفتار خشن نیروهای پلیس بریتانیا مواجه شدند.
*پارادوکس رفتاری رسانه‌های بین‌المللی و معاند
به گزارش مرکز مقابله با شایعات سایبری سازمان فضای مجازی سراج، سران کشورهای غربی بویژه آمریکا، انگلیس و فرانسه برای سرکوب معترضان یا اغتشاشگران داخلی از هیچ نیروی نظامی دریغ نمی‌کنند و رسانه‌های بین‌المللی اقدام آنان را تنها روایت می‌کند، اما در سه ماه گذشته همین رسانه‌های بین‌المللی به همراه رسانه‌های معاند رفتار ماموران امنیتی جمهوری اسلامی را با افرادی که مخل نظم عمومی و امنیت جامعه شدند را سرکوب‌گرانه عنوان کرده‌اند. در واقع این پارادوکس رفتاری رسانه‌ها در قبال رفتار ماموران امنیتی ایران با اغتشاشگران در جهت تضعیف نظام جمهوری اسلامی در جامعه جهانی است.
